Verblijf in Japan (7)

Het programma van school is officieel voorbij! Dinsdag was de afscheidsceremonie en ontvingen we ons certificaat als bewijs van deelname aan het programma aan de school,  西日本国際教育学院. Het wachten is nu tot Leiden onze toets heeft nagekeken. Spannend!

Één van onze docenten had voor dinsdag een mooi filmpje gemaakt met heel veel foto's van de afgelopen maanden, dat waren mooie herinneringen. De laatste paar weken was het programma al wat anders dan normaal. Na de grote toets op de 6e en nog een tentamen conversatie op de 9e, was het normale programma met college's al ongeveer afgelopen. Een paar dagen daarna werden we eropuit gestuurd, om precies te zijn naar het station van Oohashi, waar we Japanners moesten interviewen. Van tevoren hadden we in groepjes een onderwerp bedacht en vragen in elkaar geflanst en op die dag verzamelden we alle gegevens. Wij wilden weten hoe vaak Japanners uit eten gaan en hoeveel ze van Westers eten houden. Het bleek dat ze toch wel veel uit eten gaan, verrassend vaak alleen, dat Japanse vrouwen vaak voor spaghetti kiezen als lekkerste Westerse eten en mannen eerder voor steak, maar dat de grote meerderheid de Japanse keuken toch echt lekkerder vindt dan de Westerse. De beste reactie die ik kreeg van een vrouw op de vraag waarom ze Japans eten lekkerder vond dan Westers was een verbaasd: omdat ik Japans ben (met een hoofd van: why do you even ask ;P) Best interessant, dat onderzoek. We moesten het aan de andere groepjes presenteren, en opeens leken bijna alle docenten van de school geïnteresseerd te zijn, dus er zaten die dag bijna evenveel studenten als docenten te luisteren.

 We kregen nog een paar keer les in keigo, dus alle Japanse beleefde zegswijzen en vervoegingen zijn weer opgefrist en we leerden ook grappige weetjes zoals wie waar in de lift staat en waar de belangrijkste mensen zitten in een vergaderzaal.

De docenten namen ons mee naar een paar leuke uitstapjes en we kwamen erachter dat onze docenten echt hele aardige mensen zijn! De 11e gingen we naar de Asahi bierfabriek, het beste biermerk van Japan, waar verschillende soorten bier geproefd konden worden. Ook kregen we een rondleiding door de fabriek. Daarnaast hebben we ook nog het Bousai Center bezocht, waar je van alles over rampen kon leren, brand, aardbevingen, een overstroming of hele hoge windkrachten. We mochten een vuurtje blussen, dat helaas nep was, maar toch een leuke ervaring omdat je eerst heel hard 火事だ! (vuur!) moest roepen en vervolgens zo snel mogelijk naar de brandblussers liep. We mochten aan een tafel zitten bij een aardbeving van 7, we kregen een harde windkracht op ons af waar je haar lekker van in de war ging zitten en moesten zo snel mogelijk ontsnappen uit een rokerige donkere ruimte waar zogenaamd vuur was. Leuke ervaringen, docenten: bedankt! De Izakaya met all-you-can-drink en een paar Japanse en wat minder Japanse gerechtjes erbij geserveerd was een mooie afsluiting, met 38 Nederlanders en 5 Japanners, waar onze docenten ook gezellig mee naartoe gingen.

We kwamen erachter dat onze docent Kakashi van z'n voornaam heet, dat hij bij de Japanse tv heeft gewerkt, bij NHK, en dat hij het heel jammer vond dat we weggingen. Hij gaf ons leuke dingetjes van de NHK en een mooie kaart met de berg Fuji, en tijdens de laatste les kreeg hij bijna tranen in z'n ogen. Hoewel we hem niet altijd konden volgen en hij ons vaak iets te snel verbeterde als we dingen beantwoorden of voorlazen tijdens te les, heb ik toch heel veel geleerd. Ook van Kai-sensei heb ik veel geleerd. Ze was denk ik de meest enthousiaste docente die ik heb meegemaakt. Ze was heel vrolijk en deed altijd goed haar best om ervoor te zorgen dat we haar konden volgen. M'n kanji-kennis en spreekvaardigheid zijn een stuk verbeterd en ik ga binnenkort met heel veel ervaringen rijker naar huis. Ze waren ook blij met m'n omiyage, de Wilhelmina pepermuntjes. Kai-sensei kreeg namelijk dinsdag eerst een dropje voorgeschoteld, die ze vervolgens een halfuur lang in haar mond heeft gehad maar uiteindelijk toch uitspuugde omdat ze het zo vies vond. (op deze foto heeft ze het dropje nog) Dus ik kon daarna gerust zeggen: dit zijn wel lekkere snoepjes hoor. ;)

Nog maar anderhalf week en dan ga ik weer op naar Nederland! De tijd gaat zo snel, het is hier zo gezellig en er zijn zoveel leuke dingen te doen. Maar ik mis Nederland wel hoor. De laatste dagen beginnen er al mensen weg te gaan, op doorreis of al bijna naar huis; langzaamaan wordt het leger. Tijd om de laatste dingen te bezoeken, de lekkerste gerechten nog een keer te eten en de laatste souvenirs in te slaan en niet te vergeten: lekker relaxen. Dit was denk ik m'n laatste blogpost in Japan. Ik hoop dat jullie het leuk vonden om m'n berichten te lezen, en ik vind het vooral ook leuk om later m'n belevenissen terug te lezen. Zoveel mooie herinneringen in zo'n korte tijd.

Nederland, tot gauw! :) Trouwens, gaat lekker met dat WK :)

Mijn verblijf in Japan (6)

Hallo allemaal!

Ik heb het de laatste tijd zo druk met leuke dingen doen dat ik er bijna niet aan toe kom om een bericht te schrijven. Inmiddels alweer een tijdje terug paste ik voor het eerst een echte kimono aan en deed ik een theeceremonie. Daarna bezocht ik m'n eerste schrijn (een jinja). Met school gingen we naar een soort gemeentelijke instantie van Fukuoka,waar we allemaal praatjes in keigo aanhoorden in een mooie vergaderzaal. Tina hield een mooie speech namens de studenten uit Leiden. Twee dagen later was het tijd voor m'n allereerste honkbalwedstrijd ooit. Ik wist al dat honkbal (yakyuuu) de grootste sport is in Japan, maar had er nog niet bewust over nagedacht om ook eens naar een wedstrijd te gaan. Maar onze docenten waren heel aardig om ons gratis tickets te geven als we wilden, voor de wedstrijd Fukuoka Softbank Hawks tegen het team uit Hiroshima. Het was een hele gave ervaring. We hadden, zo beseften we achteraf, hele goeie plaatsen. De sfeer was heel fijn, mensen waren enthousiast de spelers aan het aanmoedigen en het was vooral fijn dat je precies kon zien wat er gebeurde op het veld, ook te volgen op de grote schermen. Na de game bemachtigde ik nog even het shirt van de beste Japanse speler van de game en gingen we weer naar huis, een mooie ervaring rijker. Na een paar dagen school, wat potjes Mahjong en Magic the Gathering, was het weekend aangebroken, en dat weekend stond in het teken van Nagasaki! Met een groep reisden we af naar de stad waar 10 van onze studiegenootjes momenteel studeren. Het was een geslaagd weekend,waarin ik één van de mooiste nachtuizichten ter wereld zag, Dejima heb bekeken, voor het eerst naar een onsen (hotspring) ben geweest, afgesloten met nog wat shoppen en een stop bij een arcade hal waar je allerlei leuke spellen kon spelen. De zaterdag heb ik meer gelopen dan ik hier op een dag heb gelopen denk ik. Ik was toch wel blij toen ik weer lekker thuis was in Fukuoka, moe en voldaan.
Afgelopen zaterdag zaten we lekker in een parkje in de schaduw, die dag was het 31 graden en de zon brandde flink. Zondag bezocht ik een kerk in Tenjin, en die middag gingen we voor de tweede keer naar een honkbalwedstrijd. De docenten hadden weer tickets gegeven (zo aardig!), en deze keer tegen niemand minder dan Tokyo. Het spel was heel spannend en duurde deze keer wel 5 uur! uiteindelijk eindigde het in een gelijkspel, dus geen vuurwerk deze keer, maar het was weer genieten! 's Avonds gingen we nog eventjes batten, om zelf ook nog even te kunnen slaan en toen hielden we het weer voor gezien.
Het is alweer juni. We moesten voor 1 juni aangeven in welk cluster we willen volgend jaar, dus het was tijd om knopen door te hakken. Ik heb me ingeschreven voor het Linguistics cluster, hopen dat het lukt, want de plaatsen zijn vrij beperkt. Ik heb ook maar gelijk besloten welke minor ik wil gaan doen, en Taalwetenschap leek me met afstand het leukste (na heel vaak overwegen). Dus, hopen dat alles doorgaat en gecombineerd kan worden! :)